Suchergebnisse

Bir Uluslararası İlişkiler kuramı olarak liberalizmin en önemli savlarını Liberal/Demokratik Barış Tezleri (LDBT) oluşturmaktadır. LDBT, bugünkü uluslararası hukuk ve küresel organizasyonların da felsefi temelini oluşturur. LDBT üzerine yazan teorisyenler, yönetenlerin halka karşı sorumluluğunun daha fazla olduğu cumhuriyetçi anayasalara sahip yönetimlerin -ya da LDBT'nin modern yorumlarında demokrasilerin- savaşmak konusunda daha az istekli olduğunu, uluslararası hukuk ve kurumların güçlendiği bir dünyada devletlerin savaşa eğiliminin azalacağını ve serbest ticaret ile ulus-ötesi ilişkilerin artmasıyla savaşların
son bulacağını varsayarlar. Bu çalışma spesifik olarak söz konusu üç önemli unsurdan biri olan serbest ticaret ve ulus-ötesi ilişkiler konusunun Rusya ve Ukrayna arasındaki çatışmada oynadığı role odaklanmaktadır. Çalışma Rusya-Ukrayna çatışmasını LDBT perspektifinden değerlendirirken Rusya'da faaliyet gösteren çok uluslu şirketlerin olası bir barış doğrultusunda oynayabilecekleri rolü irdeleme gayesindedir. Çalışmanın amacı ayrıca hükümetlerarası örgütlerin ve uluslararası hukukun savaşı önleyemediği bir uluslararası sistemde küreselleşmenin güçlendirdiği devlet dışı aktörlerden olan çok uluslu şirketlerin otoriter rejimleri müeyyidelendirmede olası etkisini normatif olarak değerlendirmek olacaktır.

Corporations have been named as the key economic
actors in the globalised world. Most countries find themselves dominated by major multinational corporations.
Even though corporations create many positive outcomes for
national economies, they possess a myriad of negative impact on people,
especially on employees. Yet, it is not easy to reduce this negative impact via
traditional/national regulatory strategies since many such corporations carry out their operations,
either directly, or indirectly, through their subsidiaries, doing so across
several countries, whilst others conduct their operations in the midst of
complex supply chains that are located beyond national borders.
This situation makes corporations transnational actors that may not be curbed
by any single domestic regulation. However, why do
not individual states regulate such companies sufficiently in their own country
through the patchwork of domestic regulations? The following paper shall
briefly examine why national governments are reluctant to play an active role in
terms of corporate regulation.